تومور فیلودس پستان ، بررسی و تحلیل ، تشخیص و درمان تومور فلودس

تومور فیلودس، تومورهای فیبرو اپیتلیال نادری هستند که طیفی از رفتارهای بالینی و پاتولوژیک را از خود بروز می دهند، این رفتارها عبارتند از خوش خیم، مرزی و بدخیم. این تومورها در هر گروه سنی ممکن است بروز کند ولی شیوع آن در زنان در اواخر دهه ۳۰، ۴۰و 50  عمر بیشتر است. این ضایعات ندرت دوطرفه هستند و معمولا به شکل توده های مجزایی ظاهر می شوند که از نظر بالینی افتراق آنها از فیبروآدنوم دشوار است. بیماران اغلب سابقه طولانی وجود یک نزول پایدار را نقل می کنند که به طور ناگهانی اندازه آن افزایش یافته است. اندازه گزارش شده از 5 سانتی متر متغیر است. اندازه تومور یک معیار تشخیصی مستقل نمی باشد، ولی به دلیل رشد سریعشان گرایش دارند که از فیبروآدنومها بزرگ تر باشند. هیچ معیار بالینی خوبی برای افتراق تومور فیلودس از فیبروآدنومها وجود ندارد. در حالی که تحت نظر گرفتن فیبروآدنوم ها یک روش قابل قبول می باشد، ولی بیرون آوردن تومور فیلودس به منظور کنترل موضعی و یا جهت تعیین خوش خیم یا بدخیم بودن آن ضروری است.

برای اجتناب از برش دادن غیر ضروری فیبروآدنوم های خوش خیم (که در معاینه بالینی از تومورهای فیلودسی غیر قابل افتراق هستند باید روش هایی به کار رود که به طور قابل اعتمادی فیبروآدنوم از تومور فیلودس افتراق دهد که این کار با استفاده از سونوگرافی محدودیت هایی دارد.

بررسی میکروسکوپی ضایعه جهت تعیین تشخیص این بیماری مهم است، با این حال تفکیک بین فیبروآدنوم، تومور فیلودسی خوش خیم، مرزی و بدخیم از روی نمونه کم حاصل از FNAC یا CNB مشکل است.

ممکن است تشخیص تومور فیلودس خوش خیم از بدخیم راحت تر باشد تا تشخیص تومور فیلودس خوش خیم از فیبروآدنوم. اگر نتوان یک ضایعه را به وضوح به عنوان یک فیبروآدنوم تشخیص داد، بیرون آوردن آن با برش، ضروری می باشد.

عواملی که با وجود آنها توصیه می شود که یک ضایعه با برش برداشته شود عبارتند از:

سن بالا

توده جدید در فردی که به خوبی مورد غربالگری قرار گرفته است

رشد سریع

اندازه بزرگتر ازFINAC ،5/2-cm3 یا CBN مشکوک، ویژگی های سونوگرافیک یا ماموگرافیک حاکی از لبولاسیون توده و کیست های داخل جداری.

اگر تصمیم گرفتید که توده را تحت نظر بگیرید، انجام معاینه فیزیکی و تصویربرداری با فواصل کوتاه جهت ارزیابی تغییر در اندازه تومور ضروری می باشد.

درمان تومور فیلودس

راه های درمان تومور فیلودسی که با بیوپسی به اثبات رسیده باشد عبارتند از:

1. برداشتن وسیع تومور به صورت موضعی، با حفظ حاشیه ۱ تا ۲ سانتی متری.
2. تومورهای حجیم، یا تومورهای بزرگ در پستان های نسبتا کوچک ممکن است نیاز به ماستکتومی داشته باشند، در غیر این صورت باید از ماستکتومی اجتناب کرد و تشریح غدد لنفاوی زیر بغل غیر ضروری است.

گاهی اوقات به تصور داشتن فیبروآدنوم بیوپسی برشی داده می شود و نهایتا در بررسی هیستولوژیک مشخص می شود که تومور فیلودس وجود داشته است. اگر تومور از نوع مرزی یا بدخیم بود، برش جراحی مجدد داده شود و تومور به همراه حاشیه سالمی از پستان برداشته شود.

در یک تومور فیلودس که به طور غیر منتظره خوش خیم تشخیص داده شود باید رویکرد صبر و انتظار را بکار برد. پیش آگهی تومور خوش خیم و بدخیم متغیر است تومورهای فیلودس خوش خیم در ۱۰ درصد بیماران به صورت موضعی عود می کنند تومورهای فیلودس بدخیم به طور ثابت به صورت موضعی عود می کنند ممکن است گهگاه به ریه متاستاز بدهند، هرچند که متاستاز به مغز، اعضاء لگنی و استخوان نیز می تواند رخ دهد ولی درگیری زیر بغلی فوق العاده نادر می باشد.

بروز متاستاز اولیه، اغلب علامت بدخیم بودن تومور فیلودس است. شیمی درمانی تومور براساس رژیم های سارکوم می باشد. پرتو درمانی عموما برای درمان تومورهای فیلودوس مورد استفاده قرار نمی گیرد در صورت وجود یک تومور حجیم با حاشيه مثبت، عود یا بافت شناسی بدخیم پرتودرمانی می تواند تا اندازه ای مفید باشد.

منبع : تحریریه دکتر پروا